Nordic Walking jest już bardzo szeroko znaną dziedziną aktywności i co najważniejsze ma niewiele przeciwwskazań do jej uprawiania. Większość osób zainteresowanych NW zaczyna swoje doświadczenia w ciepłej porze roku. Mamy wiosnę, spróbujmy zatem dopasować do siebie najbardziej odpowiednie kijki.

Zalety i wady kijków teleskopowych

Jeśli będziesz pożyczać, udostępniać – zaopatrz się w wersje teleskopowe, chociaż kijka par. Kijki nieregulowane najlepiej dopasujesz do siebie. Ponadto są one mniej narażone na zepsucie, np. złożenie się (co się zdarza w przypadku teleskopów), czy zepsucie amortyzatora przy mechanizmie. Jednakże, gdy jesteś podróżnikiem, lub chcesz dobrze spakować się na wyjazd i przewidujesz sporo wędrówek – najwygodniej będzie Ci zabrać kijki regulowane – zajmują mało miejsca, nie wymagają dodatkowych pokrowców/toreb. Myj kijki teleskopowe zawsze po powrocie ze spaceru i staraj się zbyt często ich nie rozkręcać. W ten sposób przedłużasz ich przydatność.

Jaka długość kijka?

Standardowym przelicznikiem jest wzrost minus 50 cm, np. gdy masz 160 cm wzrostu, kijki powinny mieć długość 110 cm. Inną metoda jest przeliczenie wzrostu x 0,66. To nie zawsze się sprawdza, np. u osób mających długie nogi. W przypadku kupowania kijków nieregulowanych, najlepiej jest iść do sklepu sportowego i się do nich zwyczajnie przymierzyć.

Bierzesz kijek w dłoń, oplatasz rękojeść palcami, stawiasz kijek pionowo, dotykając podłogi. W stawie łokciowym powinieneś mieć dokładnie kąt prosty. Gdy znajdziesz taką długość – to to będą kijki dla Ciebie.

Przy okazji trzeba wspomnieć o wadze kijków. Technika Nordic Walking ma wspomagać naturalny chód, angażować górną partię ciała. Im lżejsze kije tym chód bardziej rekreacyjny, bez dodatkowych bodźców. Lekkość to zarazem wygoda.

Podsumowując:

  • sztywny trzonek jest lżejszy, niż teleskopowy;
  • paski-rękawiczki umożliwiają odpowiedni przy technice chodu ruch dłoni/rąk;
  • końcówki kijków powinny być z hartowanej stali;
  • asfaltowych łapek używamy do chodzenia po asfalcie.